Vrijdag 2 maart 2018 Langs de noordkust van Spanje.

Het is droog als we wakker worden in Foz en een uurtje later nog steeds dus na het ontbijt eerst een rondje door de omgeving. We wandelen langs de haven, door wat mooie parkjes en langs een strandje en terug door de dorpsstraat. Zo, nu weten we tenminste waar we waren vannacht. We rijden via de snelweg A8 ( Autovia del Cantábrico) oostwaarts langs de noordkust. Als we Galicia verlaten komen we in Asturias. Er zijn heel veel viaducten en tunnels in deze rustige weg. We houden een pauze in Villaviciosa en toevallig zien we een bord met een verwijzing naar een natuurgebied met vogelobservatie. We volgen het en komen in een aardig gebiedje met water, wandelpaden en kijkhut. We maken een rondje en zien: wintertalingen slobeenden, wilde eenden, kleine zilverreiger, oeverzwaluwen, aalscholvers en kleine rietzangers. Een leuke verrassing! Na de lunch gaat het door over de snelweg naar Colombres. We passeren de Picos de Europa met besneeuwde toppen. Nart sukkelt al gauw in slaap want erg interessant is de weg niet. Bij Colombres zien we een bord met verwijzing naar een grot, een kapel en vuurtoren. Daar gaan we even kijken. De grot (Cave de Pindal) net voorbij het gehucht Pimiango, gaat op 7 maart weer open voor publiek…we zijn te vroeg. De kapel staat op een mooi plekje en de vuurtoren blijft achter een hek verscholen. Een eindje terug is een camperplaats, een rustig plekje achter een groot hotel-restaurant. Daar blijven we vannacht. We zien de zon een paar keer achter de wolken tevoorschijn komen en het blijft de rest van de dag droog.

Zaterdag 3 maart 2018 Richting de Franse grens

Volop zon vandaag weer…We gaan al aardig richting Franse grens bij San Sebastian. We tanken nog een keer (lekker goedkoop) en laden onze winkelkar vol bij de Lidl voor de komende dagen en voor thuis. We rijden Santander voorbij en net voor Bilbao zoeken we een plekje aan de kust voor de middagpauze. Bij Zierbena is een mooie jachthaven en een leuk gebiedje om de benen te strekken. Er is een speelterrein voor jong en oud, een voetbalveldje en een visrestaurantje. Het mooie weer nodigt ook veel Spanjaarden uit tot het buiten zijn. Dan verder richting Donastia/San Sebastian. De snelweg is nu betaald dus we nemen de alternatieve route, die door wat stadjes en dorpen voert. O.a komen we door Ermua, mooi liggend in een smal dal, en we verbazen ons over de dicht op elkaar gepakte, lelijke hoge flatgebouwen. Op bijna elk balkon hangt de was buiten en de straten staan volgestouwd met blik. Om 16.00 uur, na 253 km zijn we in Zumaia. De parkeerplaats ligt tussen wat bedrijven en de rivier die in zee hier uitstroomt. We maken meteen een ommetje; langs de kade, de boulevard en over de pier bij de haveningang. Ook hier weer veel volk op de been en de speeltuintjes puilen uit van de peuters met hun ouders. Op de weg terug pakken we een ijsje en tegen zessen zijn we weer terug bij de camper. Omdat het vandaag de laatste dag in Spanje is maak ik paella…lekker!

Zondag 4 maart 2018 Door Les Landes

Het is erg rustig op de weg. We hebben even een omleiding vanwege een wegafsluiting en rijden tegen elf uur Frankrijk in. Op de brug staat er 5500 km op de teller. We nemen de kustweg en in Capbreton stoppen we voor een lunchpauze met wandeling naar de haven. Iets verder is er weer een “déviation” en onze navigator raakt wat gestrest maar we volgen gehoorzaam de borden en komen uit op de oorspronkelijke weg. Bij de “Etang de Biscarrosse et de Parentis” houden we nog een korte pauze. Het heeft hier, aan de grond te zien, flink geregend de afgelopen tijd. Net voor 5 uur zijn we dan op de parkeerplaats van Le Teig bij het “Parque Ornithologique”. Het is er druk mede door het mooie weer natuurlijk. Hier stonden we al enkele keren. Als om 18.00 uur het park dicht gaat wordt het al gauw stil. Alleen een stuk of 10 campers houden ons gezelschap.

Maandag 5 maart 2018 Vogels kijken en Bordeaux voorbij.

Om 10.00 uur staan we bij de kassa voor de entree bij het “Réserve Ornithologique du Teich”. Het is prima wandelweer en lekker rustig. Het reservaat is een onderdeel van het Bassin d’Arcachon. We maken de ronde van 7 kilometer door het park, tussen de watertjes en dijkjes door. Op de route liggen 20 observatiehutten, sommige daarvan zijn hoog met mooi zicht op het water en de watervogels. Een verrekijker is hier onmisbaar. 3 ½ uur genieten we van al het moois in dit unieke natuurgebied. We zien: ooievaars, lepelaars, reigers, een groene specht, veel soorten eenden, waaronder de pijlstaart en de bergeend, futen, kluten en grutto’s (hele zwermen) en een groot aantal zangvogels waaronder boomklevers, vinken, mezen en tapuiten. Een eekhoorn scharrelt rustig vlak voor onze voeten en vlak bij de uitgang zien we 2 Europese waterschildpadden. Al met al levert dit weer heel wat mooi fotomateriaal op voor Nart. Na de late lunch rijden we nog een eindje verder; we gaan Bordeaux voorbij en 50 kilometer verder stoppen we in Saint-Caprais-de-Blaye.