(Kal)maandag 22 januari 2018-01-22 Faro

Inderdaad, vandaag heel kalm aan… Op ons gemak ontbijten, klaarmaken voor vertrek uit Olhão onder een strakblauwe hemel. Even de Lidl aan doen en dan 13 kilometer verder in Faro parkeren op de ons onbekende camperplaats aan de westkant van het centrum. De locatie is vlakbij de salina’s, tussen het spoor en het vliegveld. We zien de toestellen van Ryanair, Transavia en Easyjet en met grote regelmaat vertrekt er één. We maken even een wandelingetje. We komen over pas aangelegde wandelpaden langs een klein amfitheater, een joggingparcours met trimtoestellen, een fietspad en wat uitkijkpunten over de salina’s. Er scharrelt weer van alles rond: o.a. oeverlopers, steltkluten en reigers. We zien wat puttertjes in het gras bij de ruïne van een oude watermolen, een lijster en kwikstaarten. Na de lunch gaan we richting centrum langs de zeezijde van de spoorbaan. Na de aanlegsteiger, waar nu veel bootjes op het droge liggen, komen we via een klein overgangetje bij de jachthaven. Deze is alleen geschikt voor kleine bootjes want de doorgang naar zee gaat onder het spoor door. We dwalen wat rond door de oude stad, gedeeltelijk omgeven door muren en komen bij de Sé op het plein met de sinaasappelbomen. Helaas nog steeds niet verkeersvrij geworden. Het seminarie en het bisschoppelijk paleis liggen ook aan dit plein. Als we via de Arco de Vila, één van de stadspoorten het plein verlaten zien we een affiche die onze aandacht trekt…Gitarra Portuguese / fado concert? We lezen de aankondiging: het concert wordt direct om de hoek en over een half uur gegeven. We worden aangesproken door de gitarist zelf als we voor het Infokantoor staan. Het optreden is er boven in een kleine zaal. Het is een miniconcert met uitleg over fado en Gitarra Portuguese en wat begeleidende video’s. Lijkt ons helemaal prima. Er is op de 1^e en 2^e verdieping een tentoonstelling en op de 3^e is het zaaltje en een terras waar we mooi uitzicht hebben over de oude stad en op de ooievaars op de toren, nu heel dicht bij. Het publiek bestaat vanmiddag uit 8 personen en het is een boeiende performance. João Cuña speelt voor ons verschillende fado’s op 2 verschillende gitaren de ene is uit Lissabon en de ander uit Coimbra. Drie kwartier later staan we weer buiten… dat was nog eens verrassend! We kuieren via de andere kant van de spoorlijn weer terug.

Dinsdag 23 januari 2018 Na een wandeling door naar Quarteira.

We krijgen maar geen genoeg van dit schitterende natuurgebied Ria Formosa. We bekijken de kaart op maps.me en zien dat er vlakbij de weg naar Ilha de Faro (het schiereiland voor Faro) nog wandelwegen staan aangegeven. We rijden er heen en beginnen aan een zijweg van de weg naar het vliegveld. Eerst gaat het door een bebost stuk met een variatie aan naald- en loofbomen en struiken. Dan beginnen de salina’s en moerassen weer. Ook hier heel veel watervogels; op een grote plas zien we er honderden, waaronder flamingo’s, smienten, futen, meerkoeten, reigers, allerlei andere eenden en meeuwen. Dankzij het mooie weer is er best wat volk aan het wandelen hier. De route komt uit aan het wad tegenover Ilha de Faro. Hier loopt langs de kust een lange boardwalk tot aan Quinto de Lago. Regelmatig komen er vliegtuigen laag over die net opstijgen; het landingsgestel is nog niet in.. Vreselijke herrie en daarna is de stilte weer oorverdovend… De fauna trekt zich niks aan van het lawaai deze grote vogels. Op het laatste stukje naar de weg zien we ook ooievaars en lepelaars. Onze aandacht wordt getrokken door een grote groep campers aan de overkant van de rotonde net voor de brug naar Ilha de Faro. We gaan er even kijken. Er is een groot, spiksplinternieuw aangelegd parkeerterrein en veel camperaars hebben deze mooie plek al gevonden. Misschien voor de komende dagen? Er is hier nog zo veel te wandelen! We lopen via de doorgaande weg terug naar de plek waar we de camper hebben achter gelaten. Halverwege ligt in een parkeerinham een hoop rotzooi en ons oog valt op een rijbewijs, bankpasje, verzekeringspas en reisdocument. We rapen het op en zien dat het op naam staat van een Duitse man, ene Nils Dittmar uit Attenhausen. Dit is geheid uit een gestolen portefeuille gekieperd. We nemen het mee. Het ziet er nog “nieuw”uit. Na ruim 9 kilometer zijn we terug bij de parkeerplaats en we lunchen er eerst. Dan rijden we door naar Quarteira, 17 km verder, want we moeten lozen. De camperplaats is leeg voor de grote markt voor morgen. Alle campers staan op de grote zandvlakte ernaast. We kunnen de service wel gebruiken en dan zoeken we een plekje tussen alle tijdelijk verplaatste campers. Iedereen zit in de zon te genieten en wij doen hetzelfde. We proberen een telefoonnummer of mailadres van de man van de gevonden documenten op internet te zoeken maar helaas. Ook facebook geeft niet de juiste match. We besluiten dat we morgen, na ons bezoek aan de markt, naar het politiebureau in Faro (terug) gaan om de gevonden spullen af te geven.

Woensdag 24 januari 2018 Weer richting Faro….

Hé dat is niet normaal… de zon schijnt niet! We kijken tegen een bewolkte lucht aan… maar de temperatuur is prima! We lopen na het ontbijt naar de markt op het terrein naast ons. Ik vind het altijd weer verbazingwekkend hoe deze marktkooplui hun kramen inrichten en het zijn er zo veel. Dit wordt een zigeunermarkt genoemd en er zijn alleen kramen met kleding, schoenen, tassen en andere snuisterijen; dus geen groente, fruit en andere etenswaren. Voor de ingang van het terrein zien we een stuk of 5 politieagenten staan en we spreken ze aan. Spreekt er iemand Engels? De vrouwelijke agent is de klos. We laten de gevonden documenten zien en vertellen waar we ze hebben gevonden. Ze zal er zorg voor dragen en dit bespaart ons een rit naar het politiebureau in Faro. We struinen de markt af en ik koop 2 sjaaltjes en een tas voor een prikkie. Ondertussen is de parking aardig volgelopen met marktbezoekers. We laveren ons eruit en gaan dan richting Faro. Naar die grote parking vlak voor de brug naar Ilha de Faro. We vinden een mooi plekje; de vliegtuigen scheren over ons hoofd. De start/landingsbaan is maar 150 naast ons en we zien dat het vandaag vooral “Ryanair-dag” is. Na de lunch schijn de zon al weer en we wandelen de (anderhalve kilometerlange) brug over naar Ilha de Faro. Er is weer veel aan vogels te zien op de zoutvlaktes: Tureluurs, Grutto’s, Steenlopers, Regenwulpen, Krombekstrandlopers, Groenpootruiters, Drieteenstrandlopers, Reigers, Ooievaars, Lepelaars, Aalscholvers en natuurlijk verschillende soorten Meeuwen. We waren al eerder op dit eiland, toen hebben we de linkerkant bekeken; nu gaan we rechts. Eerst over het brede strand aan de zeezijde achter de vissershuisjes. Als we zien dat de stroomkabels ophouden steken we door naar de voorzijde van de huisjes, waar eerst een pad is van houten planken en wat verder op betonplaten. Ook hier wonen de mensen in een grote zandbak. Bij een cafeetje dat Café do Zé heet gaan we even wat drinken op het zandterras, voordat we rest van de route naar de brug vervolgen. Dan weer over de brug terug naar de camper. Nart begint meteen aan het verwerken van de foto’s en het opzoeken van de vogels die hij allemaal heeft kunnen fotograferen. Voor morgen wordt regen voorspeld zie ik op het weerbericht… zou het echt??

Donderdag 25 januari 2018 Naar Paderne

We maken wat plannen voor de komende dagen; net als we tegen elven nog een wandeling willen gaan maken naar Quinto de Lago wordt het donker en vallen de eerste spetters. We wijzigen meteen de plannen. We lozen even aan de overkant van de brug en rijden dan door naar Paderne. Dat ligt net iets ten noorden van Albufeira, een stukje het binnenland in. Er is ruimte bij de wasplaats, er staan een stuk of 10 campers. We brengen de natte tijd door met kaarten en een filmpje kijken en tegen vieren is het droog geworden en waait de lucht open. We kuieren de kilometer terug naar het centrum, kopen wat verse groente bij de buurtsuper en bekijken alvast waar de wandeling, die we morgen hier willen maken, begint. Naast de kapel staat het startbord. Niet veel foto’s en verhaal vandaag.