01-01-2018 Miranda de Ebro naar Valladolid

Het is erg rustig vannacht op een paar knallen na. Het is droog s ‘morgens dus maken we eerst een flinke wandeling langs de Ebro en het centrum van Miranda de Ebro door. Wat eenzame slenteraars onderweg en een veegkar van de gemeente. Hier en daar liggen restanten van een jaarwisseling. Vandaag rijden we naar Valladolid; de weg lijkt er voor ons alleen aangelegd. Na Burgos wordt het landschap een grote vlakte, weliswaar op zo’n 800m hoogte, met grote stukken braakliggend land, geen boom of struik te zien. Heel af en toe een dorpje. Palencia laten we links liggen; hier waren we al eens eerder. Al voor de lunch zijn we Valladolid. Een aardig oud centrum ontdekken we op onze rondwandeling met veel kerken en oude hoge gebouwen. Vooral de universiteit is een blikvanger. Halverwege duiken we even een van de weinige open zijnde cafeetjes in voor een glaasje rode wijn en een sanitaire stop. Na 4 uur zijn de straten helemaal uitgestorven en alles gaat dicht. We laten de gedachte aan een geopende pizzeria maar varen en we trekken ons terug in de warme camper op de inmiddels toch aardig volle camperplaats aan de overkant van de rivier de Pisuerga.

02-01-2018 Naar Aldeadávilla de la Ribera

Om 09.00 uur al op pad. Via Tordesillas gaat het verder naar Zamora, waar we bij een Lidl onze voorraden aanvullen. Dan wordt het landschap ineens glooiend en zien we links en rechts struikgewas en bomen. Steen- en kurkeiken en in stukken verdeelde percelen, door middel van muurtjes van gestapelde stenen. Hier en daar passeren we afgebrande stukken; het ziet er soms spookachtig uit met zwarte boomstammen en witte kruinen. Kuddes geiten, schapen en koeien grazen op de weides en grote granietblokken versieren de heuvels. De uitzichten worden spectaculairder en de weg smaller en bochtiger. We kiezen een op de kaart groen gekleurde route naar Fermoselle en passeren smalle bruggen, diepe kloven en snelstromende rivieren. Hier en daar hebben we zicht op de Douro en een grote Embalse (stuwmeer). Dat dit een prachtig stukje Spanje was vertelde mij mijn oud-collega Maria (zelf Spaanse) al 10 jaar geleden en dat klopt helemaal. We vinden het precies Portugal; de grens ligt hier vlakbij! Rond 13.30 uur houden we een lunchstop. Een joekel van een zwerfhond drentelt om de camper heen.. we blijven maar binnen…. In het dorp Aldeádavila de la Ribera zoeken we de camperplaats op naast de jeugdherberg en maken een rondje door het dorp dat bestaat uit omhoog en omlaag lopende straatjes. Er zijn wandelingen te maken, een waterval te bezoeken en diverse “miradors” langs de Douro te bekijken.

03-01-2018 De Portugese grens over.

Helaas regent het s’morgens, dus de wandeling naar de waterval stellen we uit. We rijden omhoog naar de Mirador de Fraile, waar normaal gesproken een schitterend uitzicht is op de stuwdam in de Douro. De laaghangende wolken verhinderen dat grotendeels. Dan door naar Zarza de Pumareda, de pueblo waar de ouders van Maria,( mijn oud collega) zijn geboren en waar haar tante nog steeds woont. We vinden een geocache bij de kerk en een bij het welkomsbord aan de dorpsgrens. De weg naar de Portugese grens is een rustige weg vol haarspeldbochten; zigzaggend gaat het omlaag naar de stuwdam waar de weg de Douro oversteekt en dan weer op dezelfde manier omhoog. Inmiddels schijnt de zon volop en de temperatuur stijgt. Er is een groot uitzichtpunt hoog boven de rivier dat bekend staat als roofvogelobservatie. We lunchen er en zien een stuk of 10 Vale Gieren er rondzweven. Nart is helemaal in zijn nopjes en staat er wel een uur foto’s te maken. We rijden dan nog een kilometer of 20 door en komen in Torre de Moncorvo uit waar we de camperplaats vinden met zicht op de stad. Daar aangekomen merken we dat we een wieldop hebben verloren….Natuurlijk gaan we rondkijken in het oude centrum: er is een 16^e eeuwse kerk met een mooi altaarstuk, een gezellig plein en veel kleine straatjes Er is op de camperplaats gratis wifi en zelfs een toilet en doucheruimte. Helaas alleen koud water! O ja en het is hier een uur vroeger.