Vrijdag19 januari 2018 Naar Olhão

Tegen tienen rijden we weg van de parking in Tavira en nemen de kustroute naar Olhão via Santa Luzia en Pedro del Rei. Na even tanken bij Repsol slaan we af naar het Park Rio Formosa. Elk jaar gaan we hier wel langs en ook nu lopen we een route langs de getijdenplassen, het wad en de zoetwaterpoel. We zien weer heel veel watervogels, o.a flamingo’s en bij de zoetwaterpoel (waar het een drukte van belang is), naast meeuwen, slobeenden, tafeleenden, dodaars, smienten, meerkoeten, waterhoentjes, aalscholvers, ook 2 watersnippen tussen het riet. Na de lunch rijden we door naar het centrum van Olhão, doen even wat inkopen en zoeken dan de camperplaats op, die we van een flyer achter de ruitenwisser kennen. Iets buiten het centrum ligt Conto do Sol. Het terrein is afgesloten, maar een Franse dame zegt ons een half uurtje te wachten, dan komt de eigenaresse. Het is een kleine privé parking voor een stuk of 10 campers. We kunnen er lozen, water innemen, douchen en de was doen. Dat laatste is weer hard nodig. We besluiten morgen de was te doen en 2 nachten te blijven. De stoelen gaan in de zon en we zitten buiten tot de zon onder gaat.

Zaterdag 20 januari 2018 …wasdag.

Zoals gezegd wordt dit een wasdag. Als de was van 2x draaien hangt gaan we op pad. We kijken rond in het centrum en bij de vismarkt, controleren de vertrektijden van de boot naar Culatra (daar willen we morgen een wandeling maken) en slenteren via de boulevard door de smalle straatjes. We vinden een perfect terrasje voor een glas wijn. (á €0,80!). Dan via een andere route weer terug naar de camperplaats. De was is droog en kan de kast in en ook nu is het genieten van de zon tot die onder gaat.

ZONdag 21 januari 2018 Naar Culatra

Bijtijds zijn we op, vullen de watervoorraad aan, legen toilet en vuilwatertank en rekenen af. Na 4 kilometer zijn we op de grote zandparking aan de boulevard van Olhão en zoeken een plekje tussen de zo’n 100 (!) andere campers. Dit is een zo genaamde “gedoogplek”. Het mag eigenlijk niet maar het wordt toch toe gestaan. Men is hier net bezig wakker te worden. We willen persé de veerboot naar het eiland Culatra van 11.00 uur nemen. De volgende gaat (’s winters) pas om 15.00 uur. Het is maar 10 minuten lopen naar de vertreksteiger. De veerboot loopt langzaan helemaal vol, er kunnen wel 100 mensen mee. Na een half uurtje varen/laveren door de lagune zijn we op Culatra. We lopen het “centrum” door langs restaurantjes en kleine witte huisjes, sommige met terrasbalkonnetjes. Behalve de betonnen loopplaten is het hier een grote zandbak. Na het schooltje en het buurthuis begint een lange plankier door de duinen naar het strand aan de zuidkant, de Atlantische oceaan. Een geweldig breed strand met stevig, heel fijn zand en bezaaid met schelpen. Zoals altijd speuren we naar bijzondere exemplaren en aangezien de “mooiste” nogal objectief is, houden we nu het criterium “de grootste”aan. We vinden er één van ruim 20 cm lang,11 cm breed en met een gewicht van 296 gram !! Na enkele kilometers beklimmen we een duintje en hebben dan zicht op de lagune met daar achter Faro en Olhão en andere kleine zandplaten die maar net boven de zeespiegel uitsteken. De weg terug is dezelfde, je kunt hier alleen maar links of rechts. Tegen tweeën gaan we in het centrum een gezellig uitziend restaurantje in en genieten van een heerlijke gegrilde visschotel en een lekker wit wijntje erbij. Half vier gaat de boot weer terug naar het vaste land. Er stappen nu maar weinig mensen in, maar als we Farol nog aandoen stroomt daar de boot helemaal vol. Veel mensen zijn blijkbaar te voet naar Farol gelopen. Wij dachten dat Farol een ander eilandje was….:). Een half uur later zijn we weer in Olhão en wandelen het laatste stukje naar de camper, nog nagenietend van deze heerlijke zonnige dag.